Na vijf jaar werkzaam te zijn geweest in de geweldig rijke dienstensector van Nederland, voelt Jaap Pijpers (Alphen en Riel, 1983) zich geestelijk behoorlijk arm. Hoog tijd voor hem om de redactionele communicatiefuncties vaarwel te zeggen en Nederland tijdelijk te verruilen voor China. Het idee is om voor een jaar als docent Engels aan de slag te gaan, zware doelen als `zingeving en `nut nastrevend. Na een wonderlijke ontdekkingsreis op het internet via advertenties waarin Disney-docenten met ronde zwarte muizenoren worden gezocht en langs scholen die op nucleaire rampplekken staan, eindigt de zoektocht in Ningbo, een stad aan de Chinese oostkust. Pijpers maakt een lijst van wat hij verwacht mee te maken in het land van de Muur en de pandabeer. Iedere drie maanden houdt hij zijn ervaringen bij. Hij leest zijn bevindingen niet meer terug. Het resulteert in een tijdsdocument vol twijfels, frustraties, verwonderingen en geluksmomenten. Wat heeft het jaar opgeleverd? Verruimd inzicht? Een nieuwe taal? Begenadigde skills met eetstokjes? En zijn de verwachtingen uitgekomen? Een tipje van de rode sluier: een carrièreswitch naar profeet zou niet Pijpers' beste idee ooit zijn.
