Het is an ’t ende van de winter in 1785 as an ’t Hogeveine een maagie evunden wordt dat niet deur natuurlijke oorzaak um het leven kwaamp. Het hiele dorp stiet op de kop. De schulte mut alle zeilen bijzetten um het onderzuuk op gang te kriegen; hölpe van het gerecht uut Assen blef vanwege de slechte weg uut. Gelukkig is kroegbaos Freerk Fernholt meer as bereid hum der ok mit te bemuien en minstens zo gelokkig is het dat hij ezegend is mit een meer as gewone neisgierigheid en verstaand. En allewel het achttiende-eeuwse Hogeveine der hiel aans uutzag, is het toch gemakkelijk te herkennen in ’t Hogeveine van vandage de dag. Een misdaodroman en een zedenschets over ’t Hogeveine van de achttiende eeuw inien! Marga Zwiggelaar (’t Hogeveine, 1963) schreef mit Maagie in het ies heur eerste roman. In een stijl die de lezer gemakkelijk mitnemp naor het leven van gewone meinsen, roem twei eeuwen eleden. Mit veul gevuul veur sfeer en detail. Marga Zwiggelaar studeerde Algemene Cultuurwetenschappen en publiceerde al geregeld in cultuur-historische tiedschriften en boeken. In 2015 kwaamp onder het pseudoniem Annije Maria Brans de poëziebundel Niks is zo hiete as old ies uut bij Het Drentse Boek.
